Danny van Dam

Fotograferen is voor mij een creatieve uitlaatklep. Van 2017 tot 2021 had ik mijn eigen bedrijf waarin ik fotografeerde en filmde voor bedrijven en organisaties. Hiervoor maakte ik veel foto’s  op evenementen, zakelijke portretten en filmde ik verschillende interviews en bedrijfsvideo’s. Nu focus ik me op conceptuele fotografie, straatfotografie en portretfotografie. Mensen staan voor mij centraal in foto’s. Voor mij voegt dit leven toe aan de beelden die ik maak.

Ik specialiseer mij in conceptuele fotografie. Het is een vorm van fotograferen die je wellicht minder vaak ziet. Conceptuele fotografie is het creëren van beelden. Je bedenkt een concept en vertaald dat naar een foto. Voor mij betekent dit dat je fantasieën kan vertalen naar soms absurdistische beelden. Je speelt met licht en creëert een omgeving die het idee tot een beeld vertaald. Je ziet dit vaak in films waar elk shot is uitgedacht met moodboards en schetsen waar lichtopstellingen, probs en de positie van acteurs al zijn bedacht. Eenzelfde werkwijze gebruik ik voor mijn fotografie. Het is een creatief proces waarin je vaak met de modellen bezig bent om een toffe foto te maken.

Naast conceptuele fotografie houd ik mij bezig met straatfotografie. Binnen mijn foto’s staan vrij vaak mensen. Ik probeer in foto’s op straat vaak mijn gevoel bij een stad in een foto samen te vatten. Daar spelen mensen vaak een grote rol in. Parijs is voor mij de stad van de liefde net als Verona. Amsterdam heeft iets vogelvrij ’s, dit staat in contrast met steden zoals Rotterdam die groots en zakelijk aanvoelen. Dit vertaalt zich naar mensen die genieten in de zon of zich juist zo snel mogelijk van a naar b verplaatsen. Als je dit in beeld kan brengen en andere mensen eenzelfde gevoel kan geven bij een foto heb je in mijn optiek een mooie straatfoto te pakken.

Als laatst schiet ik ook graag portretten. Vaak in de studio waar je alle ruimte en controle hebt om met licht te spelen. Het is mooi om een sfeer te creëren en samen met het model te werken aan een sprekende foto. Anders dan bij straatfotografie en portretfotografie sta je hier heel dicht op je onderwerp. Waar ik bij de andere twee soorten fotografie ervan houd om breed te fotograferen met het onderwerp relatief klein in de foto kan dat bij portretten niet. Je zit dicht op de persoon en dat maakt het een stuk persoonlijker.